Blog Frankowicza

Bardzo ważna informacja dla kredytobiorców – umowy frankowe z Getin Bank są nieważne!

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email
Umowy frankowe Getin są nieważne
Bardzo ważna informacja dla kredytobiorców – umowy frankowe z Getin Bank są nieważne!

Na tę informację czekali wszyscy Frankowicze zadłużeni w Getin Noble Bank SA – kredyty w CHF udzielane w DOM BANK i Metrobank są nieważne! Sądy w ostatnich miesiącach są jednomyślne i nie mają już żadnych wątpliwości, co do nieuczciwych zapisów umowy kredytu indeksowanego lub denominowanego do franka szwajcarskiego. Jeżeli posiadacie umowę tzw. frankową z Getin, to najwyższy czas na jej prawomocne unieważnienie.

Sukcesy Frankowiczów ze społeczności Życie Bez Kredytu z Getin Bank – sygn. akt XXV C 306/18

Teoria dwóch kondykcji i stwierdzenie nieważności kredytu GETIN ❤️ #loveżbk Wygrana członka społeczności ŻBK Sygn. XXV C 306/18 Sąd Okręgowy w Warszawie. Łącznia korzyść ponad 3 000 000 zł
  • Sąd zasądził całość dochodzonej kwoty (750 000 zł) wraz z odsetkami ( na dziś ok 100 000 zł) oraz kzp 11800 zł.
  • Saldo kredytu spadło z ponad 2 200 000 do zera i po uprawomocnieniu się wyroku nastąpi wykreślenie banku z hipoteki.

Sukcesy Frankowiczów ze społeczności Życie Bez Kredytu z Getin Bank – sygn. akt XXV C 608/18

Dla Frankowiczów społeczności Życie Bez Kredytu bieżący tydzień rozpoczął się wyśmienicie. W poniedziałek (12.10.2020 r.) kolejny kredytobiorca wygrał pozew przeciwko Getin Bank. Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł o nieważności kredytu indeksowanego zawartego z tym bankiem. 

W tej sprawie sąd już wcześniej (22 maja 2020 r.) wydał postanowienie zabezpieczenia roszczenia, więc Frankowicz był zwolniony z obowiązku dokonywania spłat kredytu do dnia uprawomocnienia się wyroku w niniejszej sprawie. W związku z prawomocnym zabezpieczeniem roszczenia bank nie miał możliwości wypowiedzenia umowy kredytu, ani nie mógł dokonać wpisu w rejestrach prowadzonych przez Biuro Informacji Kredytowej SA oraz do biur informacji gospodarczej o zadłużeniu lub zaległościach z w spłatach rat kredytu.

Sąd uznając za stosowne zabezpieczyć roszczenie powoda, równocześnie uznał to roszczenie za uprawdopodobnione, co wówczas było już oznaką pomyślnego zakończenia sprawy.

Korzyści dla Frankowicza:

– Wymiar sprawiedliwości zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę ponad 22 897 zł z odsetkami i kosztami zastępstwa procesowego;

– Saldo kredytu spadło z 646 809 zł do zera;

– Wykreślenie banku z hipoteki;

– Łączna wartość korzyści to ponad 670 000 zł.

 

Wyrok z ostatniej chwili: 14.10.2020 Sygn. XXV C 1339/18 👌SSO Monika Włodarczyk Sąd Okręgowy w Warszawie.

😍 Z uwagi na bardzo skomplikowany charakter sprawy, powództwo było nietypowe, ale i tak sąd zdecydował o nieważności umowy.

😍Saldo kredytu spadło do zera i po uprawomocnieniu się wyroku nastąpi wykreślenie banku z hipoteki.

W ustnym uzasadnieniu wyroku Sąd stwierdził, co następuje:

W toku postępowania sąd ustalił, że przed zawarciem umowy zostało dołączone na druku, czyli generalnie na wzorze umowy, oświadczenie o możliwości ryzyka walutowego. Jednocześnie strona powodowa wyjaśniła, że ani umowa, ani regulamin nie był przedmiotem indywidualnych negocjacji, a negocjacje nie były w ogóle możliwe. Oceniając przedmiotową umowę, Sąd w pierwszej kolejności zajął się kwestią nieważności, gdyż na tym gruncie oparte było pierwsze roszczenie o zapłatę. (….) [Sąd] w całości podziela argumentację zasadniczą, jaka jest przedstawiona przez stronę powodową, czyli podziela argumentację, która dotyczy nieważności bezwzględnej tej umowy w oparciu o artykuł 353 z indeksem 1 Kodeksu Cywilnego.

Sąd uważa, że w tej sytuacji, przy tak określonej części szczególnej tej umowy w paragrafie 1 ustępie 1, gdzie została wskazana kwota w polskich złotych bez określenia w sposób jednoznaczny kwoty, która podlegała spłacie i wyznaczała zakres obowiązku strony powodowej, ta kwestia została pozostawiona swobodnemu uznaniu, czy też ocenie z wykorzystaniem parametru, którego określenie należało do strony pozwanej. (…)Tak skonstruowana umowa nie pozwala na jednoznaczne wskazanie kwoty zobowiązania, ponieważ przedmiotowy kurs waluty został pozostawiony do określenia stronie pozwanej. Strona pozwana jednostronnie i już po zawarciu umowy jest uprawniona do samodzielnego ukształtowania wysokości zobowiązania powoda zarówno pod względem salda kredytu, jak i comiesięcznej raty. (…)

Strona pozwana powołuje się co prawda, że kurs kupna-sprzedaży, czyli tabele kursowe były jednoznacznie określone. Sąd nie może tego potwierdzić, biorąc pod uwagę, że z samej definicji tej tabeli kursowej strona pozwana odwołuje się do kursu ogłaszanego przez NBP o godz. 16 każdego dnia roboczego oraz kursów obowiązujących na rynku międzynarodowym. Pierwsze co należy ustalić, co to jest rynek międzynarodowy. Pozwany nigdy tak naprawdę nie określił tej definicji. (…)

Sąd mając tylko wiedzę prawną, a nie ekonomiczną, nie ma możliwości, aby zweryfikować ten kurs, a tym bardziej strona, która jest konsumentem, nie jest w stanie w żaden sposób samodzielnie go zweryfikować. (…)

W kwestii łamania dobrych obyczajów, rażącego naruszenia interesów konsumenta również należy odwołać do postanowień indeksacyjnych tabeli kursowej. Te same kwestie, które zostały poruszone przy ocenie bezwzględnej nieważności umowy, należy przyjąć również przy stwierdzeniu abuzywności umowy. Zapisy, które są określone w paragrafie 6 w ustępie 1, czy paragrafie 10 w ustępie 3, czy paragrafie 9 ustęp 2, odwołują się do tabeli kursowej samodzielnie określonej, przy zastosowaniu dwóch kursów walut, czyli kursu kupna i kursu sprzedaży przy korzystaniu przez stronę pozwaną ze spreadów utworzonych z uwagi na różnice kursu kupna i sprzedaży. (…) [T]e okoliczności wskazują, że zostały w sposób wystarczający przedstawione przesłanki na dowód postanowień abuzywnych w umowie. Ponadto nie można pominąć okoliczności, które są związane z pisemnymi postanowieniami wpisanymi do rejestru klauzul abuzywnych. (…)

Co do wyeliminowania klauzul abuzywnych, (…) w opinii sądu nie można oddzielić tabeli kursowej od mechanizmu indeksacji. To jest jeden wspólny element, te elementy de facto tworzyły istotę tej umowy i od tych dwóch elementów zależało oprocentowanie, które było niższe i powiązane z CHF. Nie ma możliwości pozostawienia i wykonywania umowy po odrzuceniu klauzul przeliczeniowych. Nie jest to tylko sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, że taka umowa byłyby nieuczciwa, ale przede wszystkim jest to sprzeczne z naturą tego stosunku umownego. Strony umawiały się na LIBOR i na tańsze oprocentowanie. Skoro miało być tańsze oprocentowanie, a ono jest powiązane z walutą CHF, to jego wyeliminowanie po pierwsze uniemożliwa wprowadzenie jakiejkolwiek innej stawki, a w ocenie Sądu też uniemożliwia utrzymanie tej umowy, ponieważ jej podstawa gospodarcza uległa faktycznej zmianie. Ponadto w ocenie Sądu nie ma takiego parametru, przynajmniej w Polsce, który mógłby mieć zastosowanie jako zastępnik. (…)

Brak możliwości zastąpienia kursu przeliczeniowego skutkuje brakiem możliwości wykonywania tej umowy, a co również z uwagi na sprzeczność z ustawą gospodarczą prowadzi do jej nieważności.

Sukcesy Frankowiczów ze społeczności Życie Bez Kredytu z Getin Bank – sygn. akt XXV C 1175/16

Kolejną wygraną członka naszej społeczności jest prawomocny wyrok unieważniający kredyt indeksowany do CHF w Getin Bank, syng. akt. XXV C 1175/16.

Co ważne, w tej sprawie sąd nie mógł się zająć oceną abuzywności z przyczyn procesowych, więc ustalił nieważność umowy na podstawie art. 58. § 2 Kodeksu Cywilnego: “Nieważna jest czynność prawna sprzeczna z zasadami współżycia społecznego”.

Ponadto w niniejszej sprawie Sąd Okręgowy w Warszawie orzekł, co następuje:

W tej sytuacji należy uznać, że przedstawione powodom informacje o ryzyku kursowym były daleko niewystarczające. Sąd zwrócił uwagę stron, że w roku 2007 r. instytucje finansowe musiały mieć pełną świadomość niebezpieczeństw związanych z kredytami powiązanymi z kursem waluty, jak również że jeszcze w 2004 r. kurs średni franka szwajcarskiego w NBP wynosił 3,11 zł.

Niepełna informacja o ryzyku kursowym (np. założenie maksymalnego wzrostu kursu na 10 % zamiast na 30%) w oczywisty sposób wpływa na decyzję o zawarciu umowy w CHF zamiast w PLN, czy wręcz w ogóle decyzję o zawarciu umowy kredytowej. Podniesienie kursu stanowi bowiem z punktu widzenia konsumenta dodatkowy koszt kredytu – ponad niemałe odsetki naliczone zgodnie z umową przez bank. Nikt działający racjonalnie nie zgodzi się na poniesienie 30 % ceny, która nie zostanie zrekompensowane dodatkowymi korzyściami.

Zobowiązanie powódki ustalane było w walucie CHF, która w okresie spłaty kredytu była podstawą określania wysokości kapitału pozostałego do spłaty oraz odsetek. Oznacza to, że nie tylko wysokość kapitału kredytu była jednostronnie ustalona przez pozwanego, lecz w każdym okresie trwania kredytu bank naliczał dodatkowo odsetki od kapitału powstałego w wyniku zastosowania dowolnie ustalonego kursu CHF.

W świetle art. 189 kpc zasadniczą przesłanką zasadności powództwa o ustalenie jest istnienie interesu prawnego w zgłoszeniu żądania ustalenia. W ocenie Sądu strona powodowa miała interes prawny w ustaleniu nieważności umowy, pomimo równoczesnego zgłoszenia roszczenia o zapłatę.

W ustnym uzasadnieniu wyroku sąd podkreślił, cyt. “że nie każdy kredytobiorca ma tyle szczęścia, żeby trafić do tak doświadczonych ekspertów prowadzących postępowanie sądowe”. To bardzo miłe, tym bardziej, że sprawę przejęliśmy w bardzo złym stanie po poprzednim pełnomocniku. Sprawa była bardzo skomplikowana, mimo że taką nie musiała być, jeżeli kredytobiorca od razu trafiliby do naszej społeczności Życie Bez Kredytu.

Sąd nie zasądził żadnych kwot na rzecz kredytobiorców, ale też nie obciążył kosztami procesowymi. Saldo kredytu spadło z 698 779 zł do zera, a Getin został wykreślony z hipoteki nieruchomości.

Sukcesy Frankowiczów ze społeczności Życie Bez Kredytu z Getin Bank – sygn. akt XXV C 1046/17

Innym zwycięskim wyrokiem z Getin Noble Bank jest sprawa sygn. akt XXV C 905/19. Sąd Okręgowy w Warszawie unieważnił umowę zawartą z poprzednikiem prawnym banku. 

W uzasadnieniu wyroku sąd orzekł, że umowa kredytu jest sprzeczna z zapisami art.385 Kodeksu Cywilnego oraz zapisami Dyrektywy 93/13:

Zgodnie z art.385(1) §1 k.c. postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Nie dotyczy to postanowień określających główne świadczenia stron, w tym cenę lub wynagrodzenie, jeżeli zostały sformułowane w sposób jednoznaczny. Jak wskazał Sąd Najwyższy w przywołanym wyroku II CSK 19/18 postanowienie umowne jest sprzeczne z dobrymi obyczajami, jeżeli kontrahent konsumenta, traktujący go w sposób sprawiedliwy, słuszny i uwzględniający jego prawnie uzasadnione roszczenia, nie mógłby racjonalnie spodziewać się, iż konsument ten przyjąłby takie postanowienie w drodze negocjacji indywidualnych. Natomiast w celu ustalenia, czy klauzula rażąco narusza interesy konsumenta, należy wziąć przede wszystkim pod uwagę, czy pogarsza ona jego położenie prawne w stosunku do tego, które, w braku odmiennej umowy, wynikałoby z przepisów prawa, w tym dyspozytywnych. Natomiast rażące naruszenie interesów konsumenta oznacza nieusprawiedliwioną dysproporcję, na niekorzyść konsumenta praw i obowiązków wynikających z umowy, skutkujące niekorzystnym ukształtowaniem jego sytuacji ekonomicznej oraz jego nierzetelne traktowanie.

(…)

W ocenie Sądu Okręgowego § 1 ust. 1 umowy w zakresie, w jakim przewiduje indeksowanie kredytu kursem CHF, § 9 ust. 2 i §10 ust. 3 umowy nie spełniają określonego w 4 ust 2 Dyrektywy 93/13 oraz w art. 385 1 § 1 zd. 2 k.c. wymogu transparentności. Są one niejednoznaczne, ponieważ w chwili zawarcia umowy (ta data jest miarodajna dla oceny postanowień; por. uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2018 r., sygn. akt III CZP 29/17) konsument nie był w stanie ocenić wysokości własnego zobowiązania, a zatem skutków ekonomicznych wynikających z zawartej

Korzyści dla Frankowicza:

– Wymiar sprawiedliwości zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 1 479 741 zł z odsetkami;

– Saldo kredytu spadło do zera;

– Wykreślenie banku z hipoteki.

Sukcesy Frankowiczów ze społeczności Życie Bez Kredytu z Getin Bank – sygn. akt XXV C 2157/17:

Pisząc o naszych wygranych z Getin Bank, nie sposób nie wspomnieć o jednej z najwyższych sum, którą zasądzono na rzecz Frankowicza. Jeszcze do niedawna (gdyż 3 września 2020 roku podbiliśmy własny rekord i w sporze z Deutsche Bank Polska S.A. członek naszej społeczności uzyskał jeszcze większą sumę korzyści w wysokości 4 550 000 zł – więcej szczegółów w naszym artykule: Rekordowa wygrana Frankowicza z DB w Polsce – 4 550 000 zł!!!) rekordowym wyrokiem w sprawach związanych z abuzywnymi umowami frankowymi było orzeczenie Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 7 stycznia 2020 r. o sygn. akt XXV C 2157/17.

Najważniejsze aspekty uzasadnienia tego wyroku to:

– Zdaniem Sądu uznać należy, że nie jest możliwe dalsze obowiązywanie takiej umowy, bowiem jej treść będzie naruszać granice swobody umów, zaś taka czynność prawna musi zostać uznana za nieważną z racji sprzeczności z ustawą, polegającą na naruszeniu granic swobody umów (art. 58 § 1 k.c. w zw. z art. 3531 k.c.).

– Uznanie nieważności umowy z powyższego powodu zmierza do przywrócenia równowagi pomiędzy stronami, bowiem nie naraża żadnej ze stron na konieczność pozostawania w stosunku cywilnoprawnym, którego istnienie sprzeczne byłoby z zasadami słuszności kontraktowej, a także skutecznie zniechęci przedsiębiorcę – bank do stosowania postanowień umownych o takiej treści jak w § 13 i 14 regulaminu.

– Wobec przyjęcia, że z opisanych wyżej względów umowa kredytu jest nieważna, bez znaczenia pozostaje zawarcie przez strony aneksów do niej.

– Należy do tego także dodać, w ocenie Sądu, iż wyroki Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydane w trybie prejudycjalnym, które mają skutek nie tylko w postępowaniu przed sądem krajowym, który zwrócił się do TSUE o wykładnię, ale zgodnie z doktryną acte eclaire, wykładnia prawa unijnego może być stosowana także w innych postępowaniach przed sądami krajowymi, także w innych państwach członkowskich.

– Zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy, klauzulę umowną, która nie została uzgodniona indywidualnie, należy uznać za niedozwoloną, jeżeli, naruszając zasadę dobrej wiary, powoduje istotną i nieusprawiedliwioną dysproporcję praw i obowiązków kontraktowych na niekorzyść konsumenta. Odpowiednikiem tego przepisu jest art. 3851 § 1 zd. pierwsze kc.

Korzyści dla Frankowicza:

– Wymiar sprawiedliwości zasądził na rzecz kredytobiorcy kwotę 806 663,82 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 29 listopada 2019 r. do dnia zapłaty;

– Zasądzenie od Getin Noble Bank S.A. w Warszawie kwoty 16 034 zł tytułem zwrotu kosztów procesu;

– Saldo kredytu spadło do zera;

– Wykreślenie banku z hipoteki;

Łączna wartość korzyści to ponad 3.500.000 zł.

Więcej szczegółów w niniejszej sprawie znajdziecie w naszym artykule: 

Rekordowa w Polsce wygrana członka społeczności ŻBK!!! Unieważnienie kredytu i zobowiązanie banku do zapłaty kwoty 806 663 CHF, czyli ponad 3 500 000 zł

Facebook
Twitter
LinkedIn
WhatsApp
Email

Polecamy