Banki w swojej chciwości łamały prawo i zaprzeczały orzecznictwu TSUE
Już od kilku lat banki w Polsce próbują zastraszyć walczących o swoje prawa frankowiczów. Kiedy kredytodawcy zorientowali się, że liczba pozwów o nieuczciwy kredyt frankowy będzie gwałtownie rosnąć, a orzecznictwo krajowe oraz europejskie stało się dla nich bezlitosne, wdrożyły strategię polegającą na kierowaniu kontr-pozwów wobec konsumentów, którzy wszczęli proces o abuzywną umowę CHF. Oczywiście roszczenia kierowane względem frankowiczów nie miały żadnej podstawy prawnej i banki doskonale zdawały sobie z tego sprawę. W końcu celem tych absurdalnych roszczeń było tylko i wyłącznie zastraszenie kredytobiorców oraz zatamowanie fali pozwów o kredyty waloryzowane do walut obcych.
O co pozywały banki frankowiczów? Cóż, fantazja banków w zakresie kreowania fikcyjnych roszczeń nie zna granic, ale na początku kredytodawcy domagali się głównie wynagrodzenia za korzystanie z kapitału. Nasi eksperci od początku zapewniali, że takie roszczenie nie jest uzasadnione prawnie i zawsze umieli je skutecznie oddalić. Nasza opinia znalazła potwierdzenie w wyroku TSUE C-520/21, w którym Trybunał wskazał, że bankom nie należy się nic ponad zwrot udzielonego kapitału (o ile takie roszczenie nie jest przedawnione). Niepocieszone wyrokiem TSUE banki zaczęły wymyślać kolejne absurdalne roszczenia jak rekompensata czy waloryzacja. Zapadały więc następne decyzje (C-756/23 i C-488/23) Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, które potwierdziły, że wszystkie tego typu żądania finansowe banków są sprzeczne z prawem obowiązującym w całej Unii Europejskiej. Banki jednak wciąż uważały, że sprawa w zakresie dodatkowych roszczeń ponad kapitał nie jest przesądzona.
Jak społeczność ŻBK wpłynęła na wycofanie roszczeń banków w Polsce?
Dalsze nieuzasadnione niczym pozwy wobec frankowiczów prawdopodobnie nadal trwałyby w najlepsze, gdyby nie wieloaspektowe działanie całej społeczności Życie Bez Kredytu. Gdy zauważyliśmy, że absurdalne kontr-pozwy wobec frankowiczów stały się regularną praktyką banków, zachęcaliśmy członków naszej społeczności do zgłaszania zawiadomienia do prokuratury o popełnieniu przez bank przestępstwa. Nieuzasadnione roszczenia banków stanowią naruszenie art. 304 § 2 k.k., tj. przestępstwo polegające na zażądaniu od konsumenta w związku z udzieleniem mu finansowania pod tytułem zwrotnym zapłaty wygórowanych kosztów odsetkowych lub pozaodsetkowych. Popełnia je ten „Kto, w zamian za udzielone osobie fizycznej świadczenie pieniężne wynikające z umowy pożyczki, kredytu lub innej umowy, której przedmiotem jest udzielenie takiego świadczenia z obowiązkiem jego zwrotu, niezwiązanej bezpośrednio z działalnością gospodarczą lub zawodową tej osoby, żąda od niej zapłaty kosztów innych niż odsetki w kwocie co najmniej dwukrotnie przekraczającej maksymalną wysokość tych kosztów określoną w ustawie”.
Takie zachowanie banków skutkuje ogromnym stresem pozwanych kredytobiorców i prowadzi do chorób, rozpadów małżeństw oraz wielu innych negatywnych powikłań konsumentów, którzy zdecydowali się dochodzić swoich praw na drodze sądowej. Z naszej strony oczywiście nie było przyzwolenia, aby chciwe zarządy i bezlitośni prawnicy banków wykorzystywali bezdusznie swoją uprzywilejowaną pozycję. Banki nie mają prawa straszyć frankowiczów nieuzasadnionymi roszczeniami. Nie pozostało to bez konsekwencji i w imieniu członków społeczności ŻBK nasi eksperci wielokrotnie wnosili zawiadomienie do prokuratury.
Koniec z zastraszaniem frankowiczów. Znaczący wkład Kamila Chwiedosika i ekspertów ŻBK
W sprawie nieuzasadnionych roszczeń banków wobec frankowiczów aktywnie działał założyciel społeczności ŻBK Kamil Chwiedosik. Oprócz licznych pism kierowanych do prokuratury, wysyłał również listy do Ministerstwa Sprawiedliwości i zarządów wszystkich banków w Polsce. Dzięki determinacji i zaangażowaniu ekspertów społeczności ŻBK oraz ich skutecznym działaniom nasza inicjatywa zaczyna przynosić wymierne efekty.
Banki w odpowiedzi na nasz apel do instytucji stojących na straży praworządności w Polsce banki zaczęły wycofywać roszczenia dotyczące korzystania z kapitału i waloryzacji, które miały na celu wymusić na frankowiczach nieuczciwe ugody frankowe. Ta zmiana kursu pozwoli uniknąć prawnikom i włodarzom banków potencjalnej odpowiedzialności karnej, ale również świadczy o sile naszej społeczności i efektywności wspólnego działania. To znaczący krok naprzód dla nas wszystkich, pokazujący, że solidarność i współpraca mogą wpłynąć na praktyki tak potężnych instytucji jak banki. To wspólny sukces nas wszystkich!
„Banki rozpoczęły wycofywać pozwy o korzystanie z kapitału i waloryzację, czym chciały zastraszyć frankowiczów, narażając się jednocześnie na odpowiedzialność karną. To ogromy sukces naszej społeczności oraz dowód na to, że w grupie jest siła. Ta kapitulacja banków przejdzie kiedyś do historii i bardzo się cieszę, że mieliśmy w tym nasz znaczący udział. Zawsze powtarzam, że w grupie siła. Po wielu miesiącach naszych działań w końcu banki w obawie o swoje tyłki, wycofują się z nieuprawnionych roszczeń. Teraz przechodzimy do ataku i tam, gdzie to możliwe, będziemy walczyć o przedawnienie roszczeń banków, a potem rekompensaty dla frankowiczów” – komentuje ekspert Kamil Chwiedosik.
