Mecenas Wiktor Budzewski, który wraz z założycielem Życia Bez Kredytu Kamilem Chwiedosik wybrał się do Luksemburga, aby być na sali sądowej TSUE w momencie ogłoszenia wyroku w sprawie Dziubak C-260/18, jest bardzo doświadczonym prawnikiem specjalizującym się w sprawach kredytów we frankach.
Wywiad został nagrany w dniu wydania wyroku, po tym jak mec. Budzewski mógł być jego świadkiem na sali rozpraw TSUE. Konsekwencje tego orzeczenia, jego ugruntowanie, wnioski dla każdego frankowicza są tu dostępne jak na dłoni i podane przez eksperta.
TSUE – streszczenie głównych tez w wyroku Dziubak 260/18 z dnia 3 października 2019 roku.
Chcielibyśmy streścić główne tezy wyroku TSUE. Mogą Państwo również skorzystać z odnośnika to pełnej wersji wyroku lub zapoznać się z wersją audio orzeczenia TSUE. Poniżej znajdą Państwo główną treść orzeczenia, którą wyabstrahowaliśmy z dokumentu.
(…) Trybunał (…) orzeka, co następuje:
1) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie temu, aby sąd krajowy, po stwierdzeniu nieuczciwego charakteru niektórych warunków umowy kredytu indeksowanego do waluty obcej i oprocentowanego według stopy procentowej bezpośrednio powiązanej ze stopą międzybankową danej waluty, przyjął, zgodnie z prawem krajowym, że ta umowa nie może nadal obowiązywać bez takich warunków z tego powodu, że ich usunięcie spowodowałoby zmianę charakteru głównego przedmiotu umowy.2) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że z jednej strony skutki dla sytuacji konsumenta wynikające z unieważnienia całości umowy, takie jak te, o których mowa w wyroku z dnia 30 kwietnia 2014 r., Kásler i Káslerné Rábai (C‑26/13, EU:C:2014:282), należy oceniać w świetle okoliczności istniejących lub możliwych do przewidzenia w chwili zaistnienia sporu, a z drugiej strony, do celów tej oceny decydująca jest wola wyrażona przez konsumenta w tym względzie.3) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie wypełnieniu luk w umowie, spowodowanych usunięciem z niej nieuczciwych warunków, które się w niej znajdowały, wyłącznie na podstawie przepisów krajowych o charakterze ogólnym, przewidujących, że skutki wyrażone w treści czynności prawnej sąuzupełniane w szczególności przez skutki wynikające z zasad słuszności lub ustalonych zwyczajów, które nie stanowią przepisów dyspozytywnych lub przepisów mających zastosowanie, jeżeli strony umowy wyrażą na to zgodę.4) Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 93/13 należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie utrzymywaniu w umowie nieuczciwych warunków, jeżeli ich usunięcie prowadziłoby do unieważnienia tej umowy, a sąd stoi na stanowisku, że takie unieważnienie wywołałoby niekorzystne skutki dla konsumenta, gdyby ten ostatni nie wyraził zgody na takie utrzymanie w mocy.
