Konsumenci są chronieni przez Trybunał Europejski – kredyty we frankach. Wyrok TSUE – frank szwajcarski

Po stronie kredytobiorców stoi również Europejski Trybunał Sprawiedliwości. Kredyty we frankach są unieważnianie m.in. z powodu niedochowania przez przedsiębiorcę – bank obowiązku poinformowania konsumenta o ryzykach związanych z kursem walut. Wielokrotnie w orzeczeniach unieważniających umowę o waloryzowany kredyt we frankach sądy potwierdzały, że banki rażąco niedopełniały obowiązku informacyjnego związanego z zasadami funkcjonowania udzielonego kredytu. Należy podkreślić, że nie rzadko zdarzało się, że przedstawiciele bankowi wręcz perfidnie wprowadzali konsumenta w błąd, twierdząc, że frank szwajcarski to niezwykle stabilna waluta, a rata kredytu nie wzrośnie więcej niż o 10-20% Niestety, osoby nie posiadające wykształcenia finansowego nie mogły przewidzieć niechybnych skutków umowy frankowej. W końcu bank to instytucja zaufania publicznego, a frankowicze udali się po kredyt w dobrej wierze. Frankowicze, chcąc wziąć pożyczkę na zakup wymarzonego mieszkania, po prostu nie spodziewali się, że pracownik banku może ich po prostu okłamać.

Banki w trakcie procesu o abuzywny kredyt frankowy często próbują powoływać się na oświadczenie konsumenta dot. świadomości ryzyka związanego z kredytem powiązanym z kursem walut. Oświadczenie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 6 grudnia 2021 roku (sygn.: C-670/20) ostatecznie rozprawia się z tym argumentem banku. Zdaniem TSUE samo oświadczenie konsumenta o świadomości ryzyk wynikających z zawarcia umowy kredytu nie stanowi dopełnienia wymogu przejrzystości warunków umowy kredytu spoczywającym na banku. Zatem banki już nie mogą skutecznie powoływać się w sądach na wyżej wspomniane oświadczenie podpisane przez kredytobiorcę.

Orzeczenie TSUE – frankowicze. Treść wyroku z dnia 6 grudnia 2021 roku – TSUE C-670/20

„Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich należy dokonywać w ten sposób, że wymóg przejrzystości warunków umowy kredytu denominowanego w walucie obcej, które narażają kredytobiorcę na ryzyko kursowe, jest spełniony wyłącznie w sytuacji, gdy przedsiębiorca dostarczył temu kredytobiorcy dokładne i wystarczające informacje odnośnie do ryzyka kursowego pozwalające właściwie poinformowanemu oraz dostatecznie uważnemu i rozsądnemu przeciętnemu konsumentowi na dokonanie oceny ryzyka potencjalnie znaczących skutków gospodarczych takich warunków umownych dla jego zobowiązań finansowych w trakcie całego okresu obowiązywania tej umowy. W tym względzie okoliczność, że konsument oświadcza, iż jest w pełni świadomy potencjalnych ryzyk wynikających z zawarcia wspomnianej umowy, nie ma sama w sobie znaczenia dla oceny, czy przedsiębiorca spełnił wspomniany wymóg przejrzystości.”