W dniu 16.07.2021 r. na podstawie art. 84 ust. 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29 marca 2018 r. Regulamin Sądu Najwyższego (Dz.U. poz. 660, ost. zm.: Dz.U. z 2021 r. poz. 1077), na dzień 2 września 2021 r. godz. 10.00 sala „A” został wyznaczony termin posiedzenia całej Izby Cywilnej Sądu Najwyższego dla rozpoznania wniosku Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego z dnia 29 stycznia 2021 r. o rozstrzygnięcie rozbieżności w wykładni przepisów prawa w orzecznictwie sądów powszechnych i Sądu Najwyższego.
Co dalej z kredytami frankowymi? Czy zajdą zmiany dla frankowiczów?
Ciągle odraczana uchwała pełnej Izby Sądu Najwyższego (sygn. akt. III CZP 11/21) najprawdopodobniej nie wpłynie w sposób istotny na kwestię kredytów waloryzowanych do franka. Kolejny termin jest znany, ale nie ma żadnej gwarancji, że zostanie ona jednak podjęta w dniu 02.09.2021 r.
Niniejsza uchwała niewiele zmieni w sprawach frankowiczów, ponieważ w międzyczasie Sąd Najwyższy wydał inne uchwały, który wyjaśniły rozbieżność w orzecznictwie – podkreśla Kamil Chwiedosik, główny ekspert ds. frankowych ŻBK. Ponadto orzecznictwo TSUE, które jest nadrzędne względem prawa krajowego, również jest zdecydowanie korzystne dla frankowiczów. Wobec tego uchwała o sygn. akt. III CZP 11/21 w zasadzie nie wniesie nic nowego do spraw frankowych, a z całą pewnością nie pogorszy ich obecnej sytuacji konsumentów – kontynuuje Kamil Chwiedosik, który jest również autorem najlepszej książki dla frankowiczów: „Droga do Życia Bez Kredytu. Historie Prawdziwe.”.
Do tej pory SN poprosił 5 instytucji o określenie stanowiska, co do kierunków rozstrzygnięcia zagadnień prawnych w sprawach frankowych: Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika Praw Dziecka, Komisję Nadzoru Finansowego, Prezesa Narodowego Banku Polskiego oraz Rzecznika Finansowego. Wszystkie wymienione instytucje zdążyły już zabrać głos w niniejszej sprawie, o czym pisaliśmy na naszym blogu:
Rzecznik Finansowy po stronie frankowiczów
Stanowisko KNF i NBP w sprawie kredytów we frankach
Rzecznik Finansowy wypowiedział się w przedmiotowej sprawie bardzo merytorycznie i niezwykle korzystanie dla frankowiczów. Podobnie stanowiska Rzecznika Praw Dziecka i Rzecznika Praw Obywatelskich przemawiają na korzyść konsumenta. Natomiast stanowiska KNF oraz NBP lobbują na rzecz banków, co dla nikogo nie powinno być szczególnym zaskoczeniem.
Sąd Najwyższy – orzeczenie w sprawie frankowiczów – uchwały Sądu Najwyższego jako zasady prawne
Nie warto zatem wstrzymywać się z pozwaniem banku. Obecnie frankowicze w sądach radzą sobie wyśmienicie i tej sytuacji w żaden sposób nie zmieni uchwała pełnej Izby Sądu Najwyższego. Nie jest wykluczone, że przynajmniej co do części zagadnień, SN odmówi podjęcia uchwały, tak jak w sprawie o sygn. akt III CZP 41/20. W tej sprawie 6 lipca 2021 r. sędzia sprawozdawca Maria Szulc powiedziała, że kwestia rozliczeń między kredytobiorcą a bankiem w razie uznania umowy za bezskuteczną lub nieważną została rozstrzygnięta w uchwale z dnia 7 maja 2021 r. (sygn. akt III CZP 6/21) i ma ona moc zasady prawnej. Na mocy tej zasady konsumentowi i kredytodawcy przysługują odrębne roszczenia o zwrot świadczeń pieniężnych – czyli ma tutaj zastosowanie teoria dwóch kondykcji (art. 410 § 1 w związku z art. 405 k.c.). Kredytodawca może żądać zwrotu świadczenia od chwili, w której umowa kredytu stała się trwale bezskuteczna.
Ponadto, sędzia Maria Szulc wyjaśniła, że odpowiedzi na zadane pytania Sądu II instancji zawarte są również w uchwale z 16 lutego 2021 r. (sygn. akt III CZP 11/20). W niniejszej sprawie Sąd Najwyższy orzekł na korzyść konsumentów oraz potwierdził, że sprawy związane z abuzywnymi kredytami indeksowanymi do waluty obcej powinny być unieważniane przy zastosowaniu teorii dwóch kondykcji.
W związku z powyższym można śmiało stwierdzić, że środowisko prawne dla frankowiczów jest ustabilizowane i korzystne. Dlatego teraz jest najlepszy moment na wniesienie pozwu przeciwko kredytodawcy. Każdemu polecamy wziąć sprawy w swoje ręce i biernie nie czekać na kolejne orzecznictwo lub zmianę w ustawodawstwie. Bowiem, np. ustawa dla frankowiczów, czyli prezydencka ustawa regulującą sposób udzielania wsparcia kredytobiorcom, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji materialnej, nie rozwiązuje samego problemu horrendalnego zadłużenia. Ustawa o kredytach we frankach nie działa też w każdej sytuacji i wielu frankowiczów, pomimo trudniej sytuacji, nie będzie mogła skorzystać z uregulowanych przez nią form pomocy. Dlatego najlepszym rozwiązaniem jest pozwanie banku i uwolnienie się od toksycznej umowy raz na zawsze.
