Eksperci ŻBK wystąpią przed TSUE w obronie frankowiczów
W wojnie frankowej kredytobiorcy idą po totalne zwycięstwo. Kolejny rozdział tej batalii będzie napisany w Luksemburgu. Czy frankowicze ponownie wygrają tę bitwę? Tym razem eksperci ŻBK nie tylko będą na żywo relacjonować wydarzenia z TSUE, ale osobiście będą bronić interesów kredytobiorców na ławach Najwyższej Instancji Sprawiedliwości w Europie!
Już 21 marca Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) będzie rozpatrywał skargę dotyczącą przymusowej restrukturyzacji Getin Noble Banku (GNB). Przymusowa restrukturyzacja GNB została ogłoszona przez Bankowy Fundusz Gwarancyjny (BFG) we wrześniu 2022 roku. Decyzja ta wywołała spore kontrowersje i naraziła kredytobiorców na znaczne straty finansowe. Pytania prejudycjalne, na które odpowie TSUE, zostały przesłane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA).
Zaraz po ogłoszeniu przymusowej restrukturyzacja GNB, nasi eksperci intensywnie działali, aby w sposób najskuteczniejszy zabezpieczyć interesy członków społeczności Życie Bez Kredytu. W tym celu przygotowaliśmy skargę do WSA, w której wyraziliśmy nasze wątpliwości co do działań podjętych przez BFG. Pomogliśmy też setkom członków naszej społeczności wnieść stosowną skargę, aby zabezpieczyć ich przed stratami finansowymi. W odpowiedzi na nasz apel frankowicze ŻBK zostali zaproszeni do składania zeznań przed TSUE. W imieniu członków naszej społeczności w TSUE będą zeznawać z adw. Martą Chęcińską, adw. Wiktorem Budzewskim oraz założyciel społeczności ŻBK Kamil Chwiedosik. Będziemy z determinacją walczyć o interesy poszkodowanych frankowiczów. W naszym przekonaniu decyzja BFG była wydana w sposób nieprawidłowy, a nie tylko niesprawiedliwy. Nie ma zgody na to, aby kolejny raz lobby bankowe doprowadziło do sytuacji, w którym partykularne zyski banksterów stawiane są ponad interesy konsumentów.
Co jest nie tak z restrukturyzacją Getin Noble Bank?
Decyzja BFG wzbudza kontrowersje szczególnie ze względu na wydzielenie z Getinu „zdrowej” części operacyjnej z kredytami w złotówkach, generującej stabilne i bezpieczne zyski, i utworzenie z niej Velo Banku. Natomiast obarczony ogromnym ryzykiem prawnym portfel kredytów frankowych został w restrukturyzowanym Getinie, który w ostateczności ogłosił upadłość. Ten podział został przeprowadzony bez uwzględnienia interesów dotkniętych kredytami frankowymi klientów GNB.
Skutkiem działań BFG jest sytuacja, w której inwestorzy GNB, w tym posiadacze akcji i obligacji, oraz osoby posiadające kredyty waloryzowane do szwajcarskiej waluty nie mają praktycznie żadnych szans na odzyskanie należnych im środków. Nawet frankowicze, którzy uzyskali już prawomocne wyroki uznające umowy kredytowe w CHF za wadliwe i nieważne, mają niewielkie szanse na odzyskanie nadpłaconych rat kredytowych. Nie pozostaje im nic innego jak oczekiwanie na zakończenie procesu upadłościowego, w którym będą musiały stanąć w długiej kolejce wierzycieli.
Odzyskanie środków z masy upadłościowej po Getinie będzie trudne, złożone i pełne niepewności. Najprawdopodobniej masa upadłościową nie będzie wystarczająca do pokrycia wszystkich wierzytelności. Dodatkowo, BFG oraz osiem banków zrzeszonych w Systemie Ochrony Banków Komercyjnych będą ubiegać się o pierwszeństwo w zaspokajaniu swoich roszczeń. W tej sytuacji poszkodowani klienci Getin Noble Banku mogą domagać się odszkodowania od Skarbu Państwa, jeśli Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej uzna, że zastosowana formuła restrukturyzacji była niezgodna z prawem.
Wyrok, który zapadnie 21 marca, będzie niezwykle ważny dla wszytskich frankowiczów z Getin. Bądź na bieżąco ze wszystkimi informacjami i w dniu wydania wyroku koniecznie śledź nasz blog oraz social media. Serdecznie zapraszam na konferencję online poświęconą decyzji sędziów Trybunału UE oraz jej potencjalnym skutkom dla frankowiczów z Getin zaplanowaną na 21 marca o godz. 16:00. Dzień później, tj. 22 marca, odbędzie się bezpłatny webinar dla frankowiczów, na którym uczestnicy będą mogli zadawać pytania naszym ekspertom.
Wyrok TSUE w sprawie Getin a wątpliwe działania syndyka
Nadchodzący wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej będzie istotny dla frankowiczów również ze względu na kontrowersyjne manewry syndyka upadłego banku. W naszej ocenie działania Marcina Kubiczka, który pełni rolę syndyka w Getinie, kolidują z interesami posiadaczy kredytów we frankach szwajcarskich. Jego strategia w obszarze kredytów frankowych budzi wątpliwości, a nawet wydaje się sprzeczna z normami prawnymi, które wynikają zarówno z europejskich dyrektyw, jak i orzecznictwa TSUE.
Syndyk GNB zdaje się nie uznawać wypracowanych wyroków przez sądy powszechne w Polsce. Po wielu miesiącach wahań, nagle zaczął składać apelacje od orzeczeń uznających nieważność umów kredytowych w CHF zawartych z Getin Bankiem. To prowadzi do dalszego zamieszania prawnego i naraża masę upadłości na dodatkowe koszty. W ostatnich dniach syndyk masowo wysyła do frankowiczów propozycje ugody, żądając waloryzacji kwoty kredytu. Zupełnie przy tym ignoruje najnowsze orzeczenia TSUE oraz prawa konsumenckie wynikające z dyrektywy 93/13.
W obliczu działań syndyka, które zdają się pogłębiać kryzys majątkowy banku, kwestia ewentualnego odszkodowania od Skarbu Państwa za nielegalne działania BFG staje się dla frankowiczów kluczowym rozwiązaniem w odzyskaniu strat finansowych.
Wyrok TSUE 21 marca sygn. akt C-118/23
Decyzję BFG zakwestionował również Leszek Czarnecki oraz Rada Nadzorcza Getin Noble Banku, choć z innych powodów. Wojewódzki Sąd Administracyjny, który badał skargę Rady Nadzorczej Getin Noble Banku przeciwko Bankowemu Funduszowi Gwarancyjnemu, skierował do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej cztery pytania prejudycjalne.
Pierwsze dotyczy zakresu ochrony prawnej wynikającej z prawomocnego wyroku w postępowaniu skargowym Rady Nadzorczej. Drugie – dopuszczalności rozpoznania jednocześnie wszystkich skarg związanych z decyzją BFG w sprawie restrukturyzacji banku. Trzecie i czwartek pytania skupiają się na zgodności polskich przepisów dotyczących restrukturyzacji z normami europejskimi. TSUE w szczególności będzie musiał ocenić, czy połączenie funkcji organu ds. restrukturyzacji, organu gwarantującego depozyty bankowe, kuratora oraz tymczasowego administratora banku może prowadzić do konfliktu interesów, a także czy takie rozwiązanie jest zgodne z obowiązującymi regulacjami UE, takimi jak Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady UE nr 575/2013 oraz Dyrektywa 36/2013. Sprawa została oznaczona sygnaturą akt C-118/23. Oto treść tych pytań:
Czy art. 85 ust. 2 i 3 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiającej ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/20121 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że w przypadku wniesienia przez radę nadzorczą podmiotu w restrukturyzacji skargi do krajowego sądu administracyjnego na decyzję w przedmiocie przymusowej restrukturyzacji, skuteczny środek ochrony prawnej uznaje się za zapewniony także osobom, które w zaskarżeniu tej decyzji upatrują ochrony swojego interesu prawnego, w sytuacji gdy sąd dokonując kontroli zaskarżonej decyzji nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, a prawomocny wyrok, wydany w wyniku rozpoznania tej skargi jest skuteczny erga omnes i gdy możliwość uzyskania przez te osoby ochrony ich interesu prawnego nie jest uzależniona od odrębnego wniesienia przez nie skargi do sądu administracyjnego na powyższą decyzję?
Czy art. 85 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE wprowadzający wymóg sprawnej kontroli sądowej oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej i art. 19 ust. 1 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej, stanowiące o skutecznej ochronie prawnej, należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie zastosowaniu przepisu proceduralnego państwa członkowskiego, który zobowiązuje krajowy sąd administracyjny do łącznego rozpoznania wszystkich skarg, jakie zostały wniesione do tego sądu na decyzję organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, w sytuacji gdy zastosowanie tego przepisu wraz z innymi wymogami krajowej procedury sądowoadministracyjnej powoduje, że z uwagi na znaczną ilość takich skarg wydanie wyroku w sprawie może okazać się nadmiernie utrudnione, o ile w ogóle możliwe, w rozsądnym terminie?
Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE należy interpretować w ten sposób, że pozwala on państwu członkowskiemu na niedokonywanie strukturalnego oddzielenia – dla zagwarantowania operacyjnej niezależności i uniknięcia konfliktu interesów – funkcji organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji od innych funkcji tego organu jako ustawowego gwaranta depozytów bankowych lub kuratora banku (tymczasowego administratora) ustanowionego na podstawie decyzji krajowego organu właściwego dla nadzoru do celów rozporządzenia (UE) nr 575/20131 i dyrektywy 2013/36/UE2 ?
Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy 2014/59/UE należy interpretować w ten sposób, że w przypadku uchybienia przez państwo członkowskie obowiązkowi ustanowienia odpowiednich uzgodnień strukturalnych dla zagwarantowania operacyjnej niezależności i uniknięcia konfliktu interesów pomiędzy funkcjami nadzoru na mocy rozporządzenia (UE) nr 575/2013 i dyrektywy 2013/36/UE lub innymi funkcjami odpowiedniego organu a funkcjami organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, warunek operacyjnej niezależności i uniknięcia konfliktu interesów może być uznany za spełniony, jeśli krajowy sąd administracyjny kontrolujący decyzję w przedmiocie przymusowej restrukturyzacji uzna, że zastosowane inne rozwiązania organizacyjne i działania faktyczne organu ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, były wystarczające dla osiągnięcia tego skutku?
